Homeopathie is aan het einde van de 18e eeuw als geneeswijze ontdekt door de Duitse arts Samuel Hahnemann.
Hahnemann onderzocht het effect van geneesmiddelen op gezonde mensen en hij ontdekte dat een middel bruikbaar was om een aandoening te behandelen als dat middel bij een gezond persoon verschijnselen opwekte, die bij die aandoening horen. Een middel dat op deze manier werkt noemde Hahnemann homeopatisch.
Navolgers van Hahnemann noemen zich homeopaten.

Inmiddels zijn er verschillende stromingen ontstaan in de homeopathie, waarin niet altijd gewerkt wordt op de manier zoals die door Hahnemann is bedacht. Homeopaten die werken volgens de oorspronkelijke methode van Hahnemann noemen zich klassiek homeopaten en zij zijn lid van de Nederlandse Vereniging van Klassiek homeopaten (N.V.K.H.)